این چند سال

تاریخ تکرار شد باز هم دهم شهریور مثل سال 85 افتاد روز جمعه، 17 سال گذشت و من الان 32 سالمهباز هم یاد روزی افتادم که پسر بچه ای داشت تو کوچه یواشکی رفتن عشقشو نگا میکردو گریه میکرد من الان کوچه نشسته بودمو خونتونو نگا میکردم و تمام خاطرات اون روزو مثل فیلم مرور میکردم چه سخت 17 سال گذشت جونم درومد و من تمام داشته هام از دستم رفت هیچ چیزی دیگه بر نمیگرده.نه بچگی و نه جوانی نه روز های رفته نه آینده ای که خراب شد من قرار بود آدم موفقی باشم اما الان کارگرم، خوش بحالت زندگی کردی ولی من نه و من موندم با این عشق که سهم تو بود اما خوشحالم که خوشبخت شدی برا خودت ادم موفقی شدی به ارزوهات رسیدی و من 17 سال پیرتر شدم مثل پیر مردا، تا ابد آرزوم خوشبختیته خانم دکتر همیشه بخند یا علی این چند سال...